Het balkje in mijn hoofd

NLP Blog – Deel 2: Het Balkje in Mijn Hoofd

Zoals je kon lezen in deel 1 van deze blog, zat ik daar dus – samen met 11 andere verloren zielen (althans, zo voelde het toen). Elk met z’n eigen verhaal, achtergrond en redenen om hier te zijn. Sommigen zaten daar wat bedeesd, gesloten… anderen – ja, ik dus – stonden meteen op de voorgrond. Typisch zeker?

We kregen een “secret buddy” toegewezen. Iemand die de komende weken onopgemerkt complimenten zou geven. Zonder dat je wist wie. Mooi idee, al excuseerde ik me al meteen bij de groep. “Ik praat graag, soms te graag,” zei ik. “Dus voel je vrij om mij af en toe een halt toe te roepen.” Dat werd gelukkig met de glimlach onthaald.

Maar goed – tijd voor de orde van de dag. Wat staat er eigenlijk allemaal op het programma de komende weken?

• Jezelf helderder en zuiverder leren toespreken

• Bewust invloed leren uitoefenen op je gedachten en emoties

• Effectiever leren communiceren met anderen

• Begrijpen hoe je overkomt en wat jouw gedrag eigenlijk aanstuurt

• Jezelf écht leren herkennen, zonder filter

Klinkt als een zware brok? Misschien. Maar ook als exact wat ik op dit moment nodig had.

De eerste oefening: een denkbeeldig balkje

We gingen meteen aan de slag. Eerste oefening: een denkbeeldig balkje. Geen echt natuurlijk – gewoon in je hoofd. Een verbeeldingsspel. Ik – uiteraard – mocht eerst. Een virtueel balkje van één meter breed. Geen probleem. Easy. Ik zag mezelf erover wandelen alsof het niks was.

Maar toen… Tweede ronde: stel je nu voor dat ditzelfde balkje nog maar 10 centimeter breed is. En dat het je van de ene wolkenkrabber naar de andere leidt. 200 meter hoog. Met stevige wind.

Nog steeds maar een denkbeeldig balkje. Maar deze keer? Bam. Ik viel. Niet letterlijk, maar in mijn hoofd wankelde ik en stortte ik naar beneden. Ongelooflijk hoe de mind werkt.

Samen met Wim en Jef (ja, dit klinkt als het begin van een slechte mop – een Gentenaar, een Kempenaar en een Antwerpenaar) gingen we in groepjes aan de slag. En ook al wisten we wat er ging komen – ook zij tuimelden van hun denkbeeldig balkje zodra de context veranderde. Zo krachtig is verbeelding dus.

Zoals Wim het op z’n Gents zei: “Straf hé man.”

Verwarring, verwondering en… dankbaarheid

Na wat nagesprekjes over de mind en wat die allemaal voor je kan doen (of net tegen je), was het tijd voor lunch. Verward, maar verwonderd belde ik even met mijn vriendin. Gewoon om haar te bedanken. Want zij was uiteindelijk de reden waarom ik aan dit traject begonnen ben.

In de namiddag: neurologische niveaus (ja, het wordt nu iets serieuzer)

De tweede helft van de dag doken we in de neurologische niveaus van Bateson-Dilts. Klinkt theoretisch, maar eigenlijk is het gewoon een briljante manier om jezelf én anderen beter te begrijpen:

• Missie = Waarom ben ik hier? (Waartoe?)

• Identiteit = Wie ben ik?

• Waarden & Overtuigingen = Wat drijft mij?

• Vaardigheden = Wat kan ik en hoe?

• Gedrag = Wat doe ik?

• Omgeving = Waar, wanneer en met wie?

Door te leren luisteren – écht luisteren – leer je op welk niveau iemand communiceert. En dat geeft je de sleutel om écht contact te maken. Om écht tot de kern te komen.

Maar hier liep ik even tegen de muur… Mijn waarden? Mijn overtuigingen? Geen idee. Ik blokkeerde compleet. In mijn hoofd crashte alles. Ik meldde het aan Siebe en zei: “Ik denk dat ik geen drie waarden kan opnoemen waar ik écht voor sta.”

Mentaal was ik even op.

Rapport & small talk (mijn speeltuin)

Gelukkig eindigden we de dag met een stuk over “rapport” opbouwen – de kunst om een connectie te maken met anderen. Iets waar ik gelukkig wél feeling voor heb. Small talk, sfeer maken, lucht verkopen… da’s nog altijd een van mijn sterke punten.

Tot slot…

Op naar de volgende dagen dus. Deze eerste volle dag was een rollercoaster. En geloof me: het wordt nog intenser.

Dankjewel dat je blijft volgen – en vooral: voel je vrij om dit te delen. Wie weet breng je er iemand mee op gang.

Wil je nu al meer weten over NLP? Check dan zeker even:
👉 Meer over NLP | Siebe Hannosset